Bir
ormanda iki kişi ağaç kesiyormuş. Birinci adam sabahları erkenden kalkıyor, ağaç
kesmeye başlıyormuş, bir ağaç devrilirken hemen diğerine geçiyormuş. Gün boyu
ne dinleniyor ne öğle yemeği için kendine vakit ayırıyormuş. Akşamları da arkadaşından
birkaç saat sonra ağaç kesmeyi birikiyormuş. İkinci adam ise arada bir
dinleniyor ve hava kararmaya başladığında eve dönüyormuş. Bir hafta boyunca bu
tempoda çalıştıktan sonra ne kadar ağaç kestiklerini saymaya başlamışlar.
Sonuç: İkinci adam çok daha fazla ağaç kesmiş.
Birinci
adam öfkelenmiş : - Bu nasıl olabilir?
Ben daha çok çeliştim. Senden daha erken ise başladım, senden daha geç
bitirdim. Ama sen daha fazla ağaç kestin. Bu isin sırrı ne?
İkinci
adam yüzünde tebessümle yanıt vermiş : - Ortada bir sır yok. Sen durmaksızın çalışırken
ben arada bir dinlenip baltamı biliyordum. Keskin baltayla, daha az çabayla
daha çok ağaç kesilir.
Kendimizi
geliştirmek, baltamızı bilemektir. Kendimize zaman ayırıp, yaşamımızı objektif
bir bakışla gözden geçirmektir. Zayıf bulduğumuz alanlarımızı geliştirmek için
çaba göstermektir. Bu zihnimizin, ruhumuzun karakterimizin güçlenmesi için
olmazsa olmaz bir koşuldur. Yaşamımızda başarılı, mutlu ve doyumlu olmak
istiyorsak baltamızı bilemek için kendimize zaman ayırmalıyız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder