Tek yaşam şansı, beş yaşındaki kardeşinden acil kan nakliydi.
Küçük çocuk, aynı hastalıktan mucizevi şekilde kurtulmuş ve kanında o hastalığın mikroplarını yok eden bağışıklık oluşmuştu.
Doktor durumu beş yaşındaki çocuğa anlattı ve ablasına kan verip, vermeyeceğini sordu.
Küçük çocuk bir an duraksadı, sonra derin bir nefes aldı ve eğer kurtulacaksa veririm kanımı dedi.
Kan nakli yapılırken, ablasının gözlerinin içine bakıyor ve gülümsüyordu.
Kızın yanaklarına yeniden renk gelmeye başlamıştı, ama küçük çocuğun yüzü de giderek soluyordu, gülümsemesi de yok oldu.
Titreyen bir sesle doktora sordu:
Hemen mi öleceğim..?
Ufaklık, doktoru yanlış anlamıştı.
Ablasına vücudundaki bütün kanı verip, öleceğini düşünüyordu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder